Van de Chileense maan naar de Boliviaanse zoutvlakte!
25 september 2017 - Uyuni Salt Flat, Bolivia
Arica, 21 september
Yes, de volgende stempel staat in ons paspoort. We zijn inmiddels aangekomen in Arica, Noord-Chili. Een havenstad met grote hoogteverschillen. Geen stad om dagen doorheen te lopen, maar een mooie stad om een dag uit te kunnen blazen.
"De stad onder de zon", zoals we het wel eens hebben gelezen. Nou, niet nu wij er zijn. Veel bewolking met af en toe een glimp van de zon. Dat hield ons niet tegen om met een goede wandeling de stad te verkennen. Stukje bij beetje omhoog richting de grote vlag van Chili en het museum over de geschiedenis van de stad dat voorheen van Peru was. Bovenaan aan gekomen werden we verrast met een groot Jezus-beeld dat over de stad uitkijkt.
Na deze intensieve klim zijn we rustig naar beneden gelopen: Vamos a la Playa! In de middag heerlijk op het strand gelegen met een spelletje Yathzee en verspringen in het zand. Er zijn vele records verbroken deze dag! Na het eten zijn we rond 20.00u richting het busstation gegaan voor onze luxe, maar lange busreis richting San Pedro de Atacama: 700km door de bergen en de woestijn. Ruim 12 uur reizen.
San Pedro, 22 september
Tijdens de busreis twee medereizigers ontmoet uit Amerika (Kenny) en Zuid-Afrika (Anja). Bij een douanecontrole en een buswissel midden in de nacht, echt geweldig...., al opdrukkend en met stabiliteitsoefeningen elkaar leren kennen. Al snel besloten we om samen op te trekken in San Pedro.
Om 09.00u kwamen we aan in een dorp met kleine huisjes, geen verharde wegen en een hele rustige uitstraling. San Pedro is enkel voor het toerisme midden in de woestijn neergezet. Opnieuw moesten Daniël en ik op zoek naar slaapplek. Die vonden we al snel bij Hostel Hultur. Echt een aanrader als je hier ooit heen gaat!
Nadat we vers fruit hadden gehaald op de markt, zijn we de stad ingelopen met Kenny en Anja. Op zoek naar een ontbijt/lunch en fietsen. We willen namelijk met de fiets de Valle de la Luna (maanvallei) gaan bekijken. Een hele mooie uitdaging met de wind, de onverharde wegen en het warme weer!
Om 13.00u hebben we, na een prima staaltje afdingen, de fiets gepakt met Kenny en Anja en zijn we de maanvallei ingefietst. Een tocht van 15km heen en 15km terug. En nee, het zijn geen vlakke wegen met de wind in de rug... Het was af en toe afzien. Al genoot ik ook enorm van de stijle klimnetjes waarbij ik mogelijk, als enige Strava-gebruiker die daar een meting heeft gedaan, een mooie tijd heb neergezet.. De prestatie maakte het uiteindelijke uitzicht mogelijk nog mooier. Ervaringen kan je moeilijk delen met foto's of video's (hoe leuk dat ook is!). Wij zien ervaringen als belevenissen waar we een prestatie voor hebben geleverd.
Die prestatie moesten we ook zeker leveren. Al klimmend en bukkend door van zout-opgebouwde grotten en het trotseren van bergen met mul zand, kwamen we uiteindelijk op een schitterend uitzichtpunt. Wauw... Het hoogste punt van Valle de la Luna gehaald. Niet te omschrijven hoe het voelde daar even te zitten en enkel te genieten...
Rond 16.00u moesten we echt terug voordat het donker werd. Daniël zat er doorheen, maar zette een super prestatie door ook alles te fietsen! Hierna kunnen douchen en uitpuffen in het hostel en rond 19.00u gaan eten in de stad. Samen met Kenny naar een karaoke bar gegaan en de show gesteeld met "Kennekedeng"!! Wat een geweldige avond. Nog even een biertje gedaan bij een lokale bar en toen een punt gezet achter deze top dag!!
Zuid-Bolivia, 23 september
We zijn 9 dagen onderweg en hebben al enorm veel mooie plekken gezien. De komende drie dagen komt daar weer een hoop bij... We gaan namelijk de oversteek maken naar Bolivia!! In een Jeep door de woestijn, geen verharde wegen, over rotsen, slapen op meer dan 4.000 meter en met als uiteindelijk doel: De zoutvlakte van Uyuni in Bolivia.
Om 08:00u werden we met een busje opgehaald en reden we naar de grens van Bolivia. Een klein hokje, midden in de woestijn en de bergen. Daar moesten we onze paspoorten laten zien... Yes, opnieuw een nieuwe stempel: Bolivia!! De grens was verder enkel een oude slagboom in "the middle of no where" op 4.500mtr. Het was ijskoud, maar er werd goed voor ons gezorgd met thee en (erg) droog brood.
Na de grensovergang kwamen we met Marcelo en Felipe (Brazilië) en met Sjoerd en Tonke (Nederland) in een jeep terecht bij chauffeur Casimero. Een super gezellige groep om drie dagen mee te reizen: DJ's on Tour!!
De eerste dag hebben we verschillende meren (lagoons) en geisers op 4.990mtr gezien. Ook nog een duik genomen in een 'hotspring' van 40°C dat is opgewarmd door de vulkanen in de omgeving. Bij alle lagoons schitterende plaatjes van flamengo's gezien. Toen door naar ons hostel op 4.350mtr. Zonder warm water of een douche...
Van de avond heb ik weinig tot niets meegekregen. Door de hoogte kreeg ik, en met mij vele anderen, weer last van hoofdpijn. Ik het avondeten overgeslagen en het klokje rondgeslapen.
Zuid-Bolivia, 24 september
Vraag me niet welke dag van de week we leven, maar we zijn vroeg in de ochtend weer op pad gegaan. Met als start de mooie Lagoon Colorado waar de alpaca's en flamengo's in het water stonden. Met een laagstaande zon en de dauw die van het water af kwam, was dit echt een gigantisch mooi plaatje om de dag mee te starten. De hoofdpijn was weg en de energie terug, waardoor ik er nog meer van kon genieten.
Hierna de dag vervolgd met opnieuw schitterende plekken waarbij Daniël en ik af en toe lange tijd stil zaten te genieten van de natuur. Dat daardoor de flamengo's naar ons toe kwamen, was extra mooi!
Rond 15:00u kwamen we aan in een hostel waarvan de vloer en de muren van zout zijn gemaakt. Met het opentrekken van ons eerste biertje in drie dagen, startte een geweldige avond met een warme douche, sterren kijken (onder de Melkweg), meer bier en wijn, slechte Spaanse, Portugese, Duitse en Franse zinnen en heel veel lachen. Brazilianen, die in andere jeeps zaten, weten wel hoe ze een feestje kunnen maken!
Zuid-Bolivia, 25 september
We konden als groep kiezen om 4:00u of om 7:00 op te staan. Die keuze was gemakkelijk gemaakt na deze top avond! Om 7:00u reden we dan ook weg richting de enorme zoutvlakte van Bolivia: Salar de Uyuni. Super gaaf om daar overheen te rijden. Uiteraard de leukste perspectief-foto's gemaakt. Om 14:00u aangekomen in Uyuni. De driedaagse trip door Zuid-Bolivia, zonder internet, zit erop!
Uyuni stelt echt helemaal niets voor. We hebben dan ook direct de bus gepakt richting Potosí. Dit keer samen met Adriana (Canada) en Luciana (Argentinië) die we de laatste twee dagen hadden ontmoet. Als je de vorige blogs ook hebt gelezen, merk je op dat Daniël en ik al een tijdje niet meer alleen hebben gereisd. Enorm leuk om steeds nieuwe mensen te ontmoeten!
Het was geen luxe tourbus dit keer. We zaten in een bus tussen de Bolivianen die met grote tassen binnen liepen. Aan het begin er een "Bus de ballar" (dansbus) van gemaakt, waarbij iedereen al lachend de busreis startte. Vier uur is echter wel lang in zo een bus...
Potosí ligt op 4.200mtr en is daarmee de hoogste stad van de wereld. Onze belevenissen en nieuwe ervaringen in deze stad en alles daarna, delen we in mijn volgende blog!
De nieuwe vlog volgt ook zeker nog, maar daar heb ik nog geen tijd voor gehad met dit geweldige programma in Chili en Bolivia... Maar dat begrijp je vast! :)
Adiòs,
Reinder
Yes, de volgende stempel staat in ons paspoort. We zijn inmiddels aangekomen in Arica, Noord-Chili. Een havenstad met grote hoogteverschillen. Geen stad om dagen doorheen te lopen, maar een mooie stad om een dag uit te kunnen blazen.
"De stad onder de zon", zoals we het wel eens hebben gelezen. Nou, niet nu wij er zijn. Veel bewolking met af en toe een glimp van de zon. Dat hield ons niet tegen om met een goede wandeling de stad te verkennen. Stukje bij beetje omhoog richting de grote vlag van Chili en het museum over de geschiedenis van de stad dat voorheen van Peru was. Bovenaan aan gekomen werden we verrast met een groot Jezus-beeld dat over de stad uitkijkt.
Na deze intensieve klim zijn we rustig naar beneden gelopen: Vamos a la Playa! In de middag heerlijk op het strand gelegen met een spelletje Yathzee en verspringen in het zand. Er zijn vele records verbroken deze dag! Na het eten zijn we rond 20.00u richting het busstation gegaan voor onze luxe, maar lange busreis richting San Pedro de Atacama: 700km door de bergen en de woestijn. Ruim 12 uur reizen.
San Pedro, 22 september
Tijdens de busreis twee medereizigers ontmoet uit Amerika (Kenny) en Zuid-Afrika (Anja). Bij een douanecontrole en een buswissel midden in de nacht, echt geweldig...., al opdrukkend en met stabiliteitsoefeningen elkaar leren kennen. Al snel besloten we om samen op te trekken in San Pedro.
Om 09.00u kwamen we aan in een dorp met kleine huisjes, geen verharde wegen en een hele rustige uitstraling. San Pedro is enkel voor het toerisme midden in de woestijn neergezet. Opnieuw moesten Daniël en ik op zoek naar slaapplek. Die vonden we al snel bij Hostel Hultur. Echt een aanrader als je hier ooit heen gaat!
Nadat we vers fruit hadden gehaald op de markt, zijn we de stad ingelopen met Kenny en Anja. Op zoek naar een ontbijt/lunch en fietsen. We willen namelijk met de fiets de Valle de la Luna (maanvallei) gaan bekijken. Een hele mooie uitdaging met de wind, de onverharde wegen en het warme weer!
Om 13.00u hebben we, na een prima staaltje afdingen, de fiets gepakt met Kenny en Anja en zijn we de maanvallei ingefietst. Een tocht van 15km heen en 15km terug. En nee, het zijn geen vlakke wegen met de wind in de rug... Het was af en toe afzien. Al genoot ik ook enorm van de stijle klimnetjes waarbij ik mogelijk, als enige Strava-gebruiker die daar een meting heeft gedaan, een mooie tijd heb neergezet.. De prestatie maakte het uiteindelijke uitzicht mogelijk nog mooier. Ervaringen kan je moeilijk delen met foto's of video's (hoe leuk dat ook is!). Wij zien ervaringen als belevenissen waar we een prestatie voor hebben geleverd.
Die prestatie moesten we ook zeker leveren. Al klimmend en bukkend door van zout-opgebouwde grotten en het trotseren van bergen met mul zand, kwamen we uiteindelijk op een schitterend uitzichtpunt. Wauw... Het hoogste punt van Valle de la Luna gehaald. Niet te omschrijven hoe het voelde daar even te zitten en enkel te genieten...
Rond 16.00u moesten we echt terug voordat het donker werd. Daniël zat er doorheen, maar zette een super prestatie door ook alles te fietsen! Hierna kunnen douchen en uitpuffen in het hostel en rond 19.00u gaan eten in de stad. Samen met Kenny naar een karaoke bar gegaan en de show gesteeld met "Kennekedeng"!! Wat een geweldige avond. Nog even een biertje gedaan bij een lokale bar en toen een punt gezet achter deze top dag!!
Zuid-Bolivia, 23 september
We zijn 9 dagen onderweg en hebben al enorm veel mooie plekken gezien. De komende drie dagen komt daar weer een hoop bij... We gaan namelijk de oversteek maken naar Bolivia!! In een Jeep door de woestijn, geen verharde wegen, over rotsen, slapen op meer dan 4.000 meter en met als uiteindelijk doel: De zoutvlakte van Uyuni in Bolivia.
Om 08:00u werden we met een busje opgehaald en reden we naar de grens van Bolivia. Een klein hokje, midden in de woestijn en de bergen. Daar moesten we onze paspoorten laten zien... Yes, opnieuw een nieuwe stempel: Bolivia!! De grens was verder enkel een oude slagboom in "the middle of no where" op 4.500mtr. Het was ijskoud, maar er werd goed voor ons gezorgd met thee en (erg) droog brood.
Na de grensovergang kwamen we met Marcelo en Felipe (Brazilië) en met Sjoerd en Tonke (Nederland) in een jeep terecht bij chauffeur Casimero. Een super gezellige groep om drie dagen mee te reizen: DJ's on Tour!!
De eerste dag hebben we verschillende meren (lagoons) en geisers op 4.990mtr gezien. Ook nog een duik genomen in een 'hotspring' van 40°C dat is opgewarmd door de vulkanen in de omgeving. Bij alle lagoons schitterende plaatjes van flamengo's gezien. Toen door naar ons hostel op 4.350mtr. Zonder warm water of een douche...
Van de avond heb ik weinig tot niets meegekregen. Door de hoogte kreeg ik, en met mij vele anderen, weer last van hoofdpijn. Ik het avondeten overgeslagen en het klokje rondgeslapen.
Zuid-Bolivia, 24 september
Vraag me niet welke dag van de week we leven, maar we zijn vroeg in de ochtend weer op pad gegaan. Met als start de mooie Lagoon Colorado waar de alpaca's en flamengo's in het water stonden. Met een laagstaande zon en de dauw die van het water af kwam, was dit echt een gigantisch mooi plaatje om de dag mee te starten. De hoofdpijn was weg en de energie terug, waardoor ik er nog meer van kon genieten.
Hierna de dag vervolgd met opnieuw schitterende plekken waarbij Daniël en ik af en toe lange tijd stil zaten te genieten van de natuur. Dat daardoor de flamengo's naar ons toe kwamen, was extra mooi!
Rond 15:00u kwamen we aan in een hostel waarvan de vloer en de muren van zout zijn gemaakt. Met het opentrekken van ons eerste biertje in drie dagen, startte een geweldige avond met een warme douche, sterren kijken (onder de Melkweg), meer bier en wijn, slechte Spaanse, Portugese, Duitse en Franse zinnen en heel veel lachen. Brazilianen, die in andere jeeps zaten, weten wel hoe ze een feestje kunnen maken!
Zuid-Bolivia, 25 september
We konden als groep kiezen om 4:00u of om 7:00 op te staan. Die keuze was gemakkelijk gemaakt na deze top avond! Om 7:00u reden we dan ook weg richting de enorme zoutvlakte van Bolivia: Salar de Uyuni. Super gaaf om daar overheen te rijden. Uiteraard de leukste perspectief-foto's gemaakt. Om 14:00u aangekomen in Uyuni. De driedaagse trip door Zuid-Bolivia, zonder internet, zit erop!
Uyuni stelt echt helemaal niets voor. We hebben dan ook direct de bus gepakt richting Potosí. Dit keer samen met Adriana (Canada) en Luciana (Argentinië) die we de laatste twee dagen hadden ontmoet. Als je de vorige blogs ook hebt gelezen, merk je op dat Daniël en ik al een tijdje niet meer alleen hebben gereisd. Enorm leuk om steeds nieuwe mensen te ontmoeten!
Het was geen luxe tourbus dit keer. We zaten in een bus tussen de Bolivianen die met grote tassen binnen liepen. Aan het begin er een "Bus de ballar" (dansbus) van gemaakt, waarbij iedereen al lachend de busreis startte. Vier uur is echter wel lang in zo een bus...
Potosí ligt op 4.200mtr en is daarmee de hoogste stad van de wereld. Onze belevenissen en nieuwe ervaringen in deze stad en alles daarna, delen we in mijn volgende blog!
De nieuwe vlog volgt ook zeker nog, maar daar heb ik nog geen tijd voor gehad met dit geweldige programma in Chili en Bolivia... Maar dat begrijp je vast! :)
Adiòs,
Reinder
